Day 2: กาฐมาณฑุ…นั่งม้าชมเมือง
ย่ำต๊อก สองขา ทาเมล
7 นาฬิกาเนปาลี ของเช้าวันใหม่ …
เวลาที่เนปาลช้ากว่าไทย ประมาณ 1 ชั่วโมง เศษๆ
ตามประสาคนบ้าเที่ยว ร่างกายดูจะตอบสนองกับแสงสว่างต่างถิ่นโดยอัติโนมัติ
ในแสงสลัวของห้อง มาร์ลอนกำลังนอนหลับอยู่ เราสวมตีนแมวย่องออกมาล้างหน้าแปรงฟัน
น้ำเย็นจัดยิ่งกว่าแช่ในตู้เย็น ล้างหน้าที..โอยยยยยยย สะจายยยยย
จัดแจงสวมเสื้อหนาว ถุงเท้า ถุงมือ เสร็จสรรพ ก็เดินไต่กระไดลงมาข้างล่าง เจอกับ Mr. White พนักงานที่เราแอบตั้งชื่อให้ เพราะเห็นทีไรก็ใส่ แต่ชุดขาวตั้งแต่หัวจดเท้า อยู่ที่นั่น 3 วัน ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร เพราะเค้าพูดอังกฤษไม่ค่อยได้ แต่กลับมาตอนกลางคืนดึกๆ ก็ได้ Mr. white นี่แหละ คอยช่วยเปิดประตูให้
เกสท์เฮ้าส์ ที่เนปาลดูจะมีธรรมเนียมปิดบ้านเป็นดิบดีหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่เราหวิดต้องนอนข้างถนนซะหลายครั้ง ในหลายๆ เมืองก็เพราะเกสท์เฮ้าส์เอย โรงแรมเราเอย เค้าปิดประตูเข้านอนกันตั้งกะ 4 ทุ่มนั่นล่ะ เพราะฉะนั้นถ้าริจะกลับดึกดื่น ก็อย่าลืมจัดแจงนัดแนะกับคนเปิดประตูซะก่อนล่ะ
ออกจากตรอกเกสเฮาส์ เราเลี้ยวซ้าย เดินผ่านกาฐมาณฑุเกสท์เฮ้าส์ โรงแรมชื่อดัง ที่พี่วุฒิ-เคท เขียนไว้ในเว็บ ว่าเป็นแลนด์มาร์กของใครหลายๆ คน ถ้าจะเริ่มต้นหาที่พักในทาเมล ก็บอกแท็กซี่ให้มาลงที่นี่แหละ แล้วเดินต่อเอา
ว่าแล้วก็ขอถ่ายเก็บไว้เป็นหลักฐานเสียหน่อย
+ iT's a MuNchKin wOrLd aFtErAll (*^_^*) + 